Afgelopen maandag heb ik een meditatie gedaan die ik ‘Geduld’ heb genoemd. En geduld hebben is iets wat moeilijk is voor ons, in het algemeen, als mens. We hebben heel vaak géén geduld. Maar, daar kunnen we ons (als mens) wel bewust van zijn, en daar mee oefenen. Oefenen om geduld te (leren) hebben.
En ook daarin zijn weer allerlei nuances waarneembaar, afhankelijk van de situatie en het moment. Afhankelijk van ons eigen ‘kunnen’, en de mogelijkheden die we op dat moment ter beschikking hebben. En we hebben nu eenmaal gewoon niet áltijd, álle mogelijkheden tot onze beschikking. Meestal moet je ‘roeien met de riemen die je hebt’. Soms is dat niet veel. En, dan moet je daar genoegen mee nemen en dat accepteren. Het is zoals het is.
Aan het begrip ‘geduld’ heeft Lao Tse in zijn gedicht de volgende woorden gegeven:
“Heb je geduld te wachten
tot modder zakt, het water helder wordt?
Kun je in stilte verwijlen tot
de juiste handeling vanuit zichzelf ontstaat?”
Geduld hebben is soms moeilijk. Vooral als er tijd in het spel is, zoals bij het zoeken naar slachtoffers in het aardbevingsgebied in Turkije en Syrië, en het op gang brengen van de hulp in het gebied. En als er dan mensen zijn die dat bemoeilijken (zoals Assad, die vond dat alle hulp via Damascus moest verlopen), roept dat bij mij boosheid en woede op. En dan ben ik blij dat er mensen bij de VN zijn, die het geduld hebben gehad om hierover in gesprek te blijven.
Ook ben ik blij dat er volgende week, 22 februari, eindelijk een bijeenkomst in Den Haag plaatsvindt over de stijging van het aantal mensen met een psychische stoornis. Daarbij laat men cliënten, collega’s uit het werkveld en wetenschappers aan het woord. Het is allemaal live (start 10 uur) te volgen via deze link.
Ik merk heel duidelijk dat mijn ongeduld ten aanzien van het beleid in de GGZ in Nederland alleen maar toegenomen is. Zéker de laatste jaren is mijn ongeduld en ongenoegen héél snel toegenomen. Want het kan allemaal zoveel beter als we meer vanuit zorg in plaats van de competitieve mentaliteit denken en handelen. Voor effecten die dit heeft op ons en op de ontwikkeling van psychopathologie, klik hier.
Wetenschappelijk onderzoek heeft duidelijk aangetoond dat compassie helpt, en daarom heb ik vorig jaar besloten om de opleiding Compassion Focused Therapy BPS Approved Training (CFT) van The Compassionate Mind Foundation bij Paul Gilbert te gaan volgen om hierover nog meer te leren en er nog beter in te worden.
Omdat ik hier momenteel zoveel mogelijk tijd in wil investeren, en er ondertussen bijna 90 meditaties met begeleiding op de website staan, heb ik besloten om (in ieder geval voorlopig) te stoppen met de mindfulness momentjes en de wekelijkse weerspiegelingen.
Ik hoop jullie in de toekomst als Compassionate Focused Therapist, met zoveel mogelijk compassie te mogen ondersteunen.
Nancy Meesters.
