Afgelopen maandag heb ik een meditatie gedaan waarbij ik twee stukjes heb voorlezen uit “Het anti-honden boek” van Hans Dorrestijn. Het eerste stukje was een persoonlijk verhaal “Aan de Linge lang geleden” (p. 92), en het tweede stukje was een lied dat “de beste vriend van de mens” (p. 121-122) heet.
En, net zoals ik me vorige week afvroeg of we een pissebed wel ongedierte moeten noemen, kan je je ook afvragen of we honden wel onze ‘beste vrienden’ moeten noemen….
Hans Dorrestijn is in ieder geval geen ‘hondenvriend’, zoals ook wel blijkt uit dit boek. De laatste jaren houdt hij zich vooral bezig met vogels, waar hij duidelijk wel héél erg gek op is. Een échte ‘vogelaar’, al voor de coronatijd.
Vogels die op dit moment in mijn tuin te zien zijn: 1) Vink, 2) Vlaamse Gaai, 3) Houtduif, 4) Koolmeesje, 5) Kauw, 6) Ekster en 7) Mus
In 2007 verscheen ‘Dorrestijns Vogelgids’ die ondertussen al heel vaak herdrukt is, en een bestseller is geworden.
Hans Dorrestijn was leraar Nederlands, maar ging in 1975 aan de slag als cabaretier en tekstschrijver. Hij is vooral bekend vanwege zijn typische zwartgallige schrijfstijl. En ik vind het geweldig hoe hij een aantal van de meest nare en moeilijke momenten in zijn leven, toch om heeft weten te zetten in zijn voordeel. Daar heb ik grote bewondering voor. Dat hij hierover is gaan schrijven, en dit durft te delen met ons. Hij heeft geworsteld met een alcoholverslaving en heeft een tijdje in het psychiatrische ziekenhuis “Berg en Bosch’ verbleven, waar hij heel open en eerlijk over vertelt in zijn autobiografische roman ‘Finale Kwijting’ (2000).
Zit je er even helemaal doorheen, en lijk je niet meer af te kunnen komen van je sjacherijn, luister dan naar een van de liedjes van Hans Dorrestijn. Zoals dit lied, ‘Kutdag’.
Er zijn heel veel van zijn liedjes te vinden op YouTube.
Vanaf 2014 heeft hij samen met Nico de Haan het humoristische natuurprogramma ‘de Baardmannetjes’ gemaakt.
En momenteel loopt het programma ‘Alleen op een eiland’, waarin hij (geïnspireerd door Jan Wolkers en Godfried Bomans) helemaal alleen op een van de Waddeneilanden verblijft. Daarbij geniet hij van de natuur, en vreest hij het ‘alleen’ zijn. Iedere aflevering nodigt hij een gast uit.
Dit is voorlopig de laatste Wekelijkse Weerspiegeling. Ik wens iedereen een fijne zomer en een fijne vakantie, en ik hoop jullie vanaf eind september weer van nieuwe Mindfulness Momentjes en Wekelijkse Weerspiegelingen te voorzien.
Nancy Meesters.
