Afgelopen maandag heb ik een meditatie gedaan waarbij ik het slotwoord uit het boek “Het Geschenk” van Edith Eger grotendeels voorgelezen heb (p. 215-217). Ze beëindigt haar slotwoord met:
“Lieverd, ik hoop dat je er ook voor kiest om de gevangenis op te geven en eraan gaat werken om jezelf te bevrijden. Om in je lijden je eigen levenslessen te vinden. Om te kiezen welke nalatenschap de wereld erft. Is het pijn die je doorgeeft, of is het het geschenk.” ( p. 217).
Edith Eger heeft haar droom om ballerina te worden moeten opgeven vanwege de blijvende effecten van de ontberingen in Auschwitz. Wil je hier meer over weten? Kijk dan naar deze film van 6 minuten.
Maar ze heeft, nadat ze er eerst ruim 20 jaar lang niet over heeft kunnen spreken, ervoor gekozen om wat te doen met deze helse ervaringen. Ze heeft zich ontwikkeld tot een van de meest toonaangevende (misschien wel de beste) traumatherapeuten ter wereld. Haar boeken ‘de Keuze’ en ‘het Geschenk’ hebben een grote indruk op mij gemaakt. Maar wat ik nog indrukwekkender vind is Edith Eger zelf. Wie ze is, en hoe ze is, en zich opstelt in het leven, na alles wat zij heeft meegemaakt. Daar kan je alleen maar diepe, hele diepe bewondering voor hebben. Wat een prachtig mens!
De schrijver Pieter Waterdrinker vertelde zondag 3 april j.l. in Buitenhof, nadat hij samen met zijn Russische vrouw St. Petersburg is ontvlucht. Hij deed daar een oproep om vooral de Russische kunst te blijven koesteren, en benadrukte dat kunstenaars vaak degenen zijn die oproepen tot verzet. Ook vertelde hij dat hij kunst en cultuur ziet als het breekijzer dat de banden moet aansmeden. Daarbij citeerde hij een uitspraak van Nabokov over kunst: “The basic belief in art is the basic belief in the goodness of mankind.” Het hele interview kan je hier zien.
En in dit interview, met Russische en Oekraïense balletdansers die een benefietvoorstelling in Napels gaven om het Rode Kruis te ondersteunen, zeggen de dansers letterlijk: “There are no borders in art.”
Ik hoop dat we ervoor kiezen om onszelf, en daarmee meteen ook elkaar en de wereld, geschenken te geven. En kunst en cultuur kunnen die geschenken zijn. Mooie dingen die we creëren, wat ons als mensen kan bevrijden en verbinden, als tegenwicht tegen vernietiging en destructie.
Nancy Meesters.
